Susanın derdini konuşan anlamaz.
Hakiki dert insanı konuşturmaz. Alır tüm kelimeleri zapt eder kaleleri.
Geçici hırslar, dünyalık sevmeler, günahkâr düşünceler hayır getirmez.
Biraz etrafımıza bakalım.
Sokaklardaki iki büklüm 90’lıkların gözünden görmeye çalışalım.
Bir yudum çayın, bir dost bakışının kıymetini hissedelim.
Koşmayalım…
Yetişmeyelim tranvaylara, kaçsın futbol derbileri ve tv dizileri.
İnsan; sahip olmak için değil olmak için insan…